Een Olympische dag

Een Olympische dag
Maandag 10 september
Na de lange reisdag van gisteren vandaag een rustige dag gehad. Vanmorgen lekker rustig aan gedaan en lekker ontbeten en wat gelezen. Rond een uur of elf zijn we met de auto naar Whistler gereden, ongeveer 30 kilometer vanaf Pemberton.
In 2010 is een aantal sporten van de Olympische spelen van Vancouver hier afgewerkt. De plaats Whistler bleek een heel gezellig stadje te zijn en leek wel een beetje op een Disney park qua uitstraling en gebouwen. We hebben hier lekker rond gekuierd en bij de voet van de berg een poosje staan kijken bij de kabelbanen die vanuit het plaatsje de bergen op gaan. In de winter kan men hier zo tot in het dorp afdalen, maar nu is het nog het domein van de mountainbikers. Leuk om te zien. 
De andere kant van het plaatsje is het gebied waar de Olympische vlam heeft gebrand, waar Medal Plaza was en is, want er schijnen nog steeds medailles uitgereikt te worden. Ook staan hier de grote Olympische ringen als zichtbaar gedenkteken aan de Spelen van 2010.
Helaas was het een druilerige dag dus gingen we al weer bij tijds richting auto. Op de terugweg naar Pemberton toch nog gestopt bij een uitzichtpunt op een waterval de Nairn Falls. Een wandeling van 1,5 km heen en ook weer terug, maar het was de moeite waard. Het was wederom weer een mooie waterval.
Terug in de Lodge een kopje thee gedronken en wat geluierd en daarna zijn Theo en Leon gaan zwemmen in het buitenbad. Het water was qua temperatuur goed te doen en de hot-tub was zeker lekker.
Deze keer hebben we lekker thuis een maaltijd gemaakt en opgegeten, is weer eens lekker anders dan een restaurant. De avond ook weer lekker luierend doorgebracht en Leon is vast begonnen aan het fotoboek. Dat zal een erg dik boek worden gezien de hoeveelheid foto’s die we al hebben na ruim 1 week vakantie.